"Uśmiechnij sie jutro będzie lepiej... Już od pierwszych godzin dnia,

Na słowo uwierz mi!"

- usłyszałam w radio tuz przed pólnocą.
Stanisława Celińska śpiewała tę piosenkę i jej interpretacja w tonie kaprala bardzo mnie rozśmieszyła.
Na słowo już w nic nie wierze, ale nowy "dzień" zaczął sie od śmiechu.
Całą sobote praktycznie przeleżałam- siła wyższa. Pogoda za oknem nie zachęcała mnie nawet do wyjscie, zimno i mokro. I tak nie dałabym dziś rady nigdzie iść. Moim oknem na świat było właśnie moje okno.