National Gallery- Londyn (2000 post!)

Dziś jest Noc Muzeów i z tej okazji wracam do mojego ostatniego zwiedzania 

National Gallery,

jednego z najważniejszych muzeów w Londynie

i jednego z najbardziej prestiżowych w Europie, który

posiada ponad 2300 obrazów w budynku przy

Trafalgar Square.

Kolekcja została założona po ponad wieku dyskusji w 1824 r. przez króla Jerzego IV, który przekonał parlament do zakupu, cennych 34 obrazów takich artystów jak Rembrandt i Rubens, które należały do zmarłego rosyjskiego bankiera, kupca miejskiego i kolekcjoner sztuki-Johna Juliusa Angersteina.

 

Muzeum jest czynne codziennie, a wstęp jest bezpłatny. Aby dowiedzieć się więcej, odsyłam do http://www.nationalgallery.org.uk/

8 kwietnia była wybitnie angielska pogoda, lało od nocy i wiał silny wiatr. Można się było spodziewać tłumów w muzeach.

Niestety jest zakaz fotografowania i z góry przepraszam za jakość zdjęć strzelanych spod płaszcza na wyczucie. Trochę to dziwny zakaz w dobie obecnej, ponieważ osoby robiące zdjęcia tabletem, czy też telefonem nie maja tego zakazu.

Tłum nas odstraszał, ja byłam co prawda po raz drugi w tym muzeum, ale się nie nudziłam. Można tu wracać chyba kilkanaście razy. Oczywiście mam tu swoje ulubione obrazy np.Claude Monet-"Lilie wodne".

Natomiast jego inny obraz " The Water- Lily Pond" - bardzo popularny, jest dla mnie zdecydowanie mniej interesujący.

 Kolejny impresjonista Pissarro "Boulevard Montmartre w nocy".

 Bardzo lubię obrazy Gustava Klimta- "Portret Hermine  Gallia" jednak pomimo swych rozmiarów nie należy do jego najlepszych.

W Galerii oprócz turystów przebywa bardzo dużo dzieci w ramach zajęć szkolnych. Zachowują się bardzo cicho. Siadają na podłodze w okół danego obrazu i słuchają z nieukrywanym zainteresowaniem krótkich wykładów. Kiedyś widziałam jak dzieci w wieku około 7 lat malowały swoją wersję " Whistlejacket", (ogromny obraz konia). To jest wyzwanie dla studentów wyższej plastycznej, a co dopiero dla dziec i! Jednak w szkolnictwie angielskim nie chodzi o kopiowanie, ale o rozwijanie własnych zdolności, bez skrępowania i ograniczeń.

 W trakcie zwiedzania zauważyłam co najmniej trzech kopistów. Jedne prace były bardzo dobre, a wręcz ciekawsze od oryginałów, inne po prostu kiepskie, ale nikt się nie wstydził tego co i jak maluje,

pomimo tłumów zerkających zza pleców. Nikt nie komentował, nie krytykował. Co jeszcze ciekawego zauważyłam? Może to, że przychodzi tu sporo osób w bardzo podeszłym wieku i spokojnie kontempluje obrazy. Takich obrazków w naszych muzeach raczej się nie widuje.

Oczywiście jest też kawiarenka, z której skwapliwie skorzystałam w celu nabycia dla mnie życiodajnego napoju w postaci kawy. Musiała mnie "postawić na nogi" na dalszą część zwiedzania zapłakanego deszczem Londynu.

( A teraz- Dobranoc- malowniczych snów)